Autorët e lashtë nuk flasin për një pushtim të Dorëve në Peloponez por për një rikthim të tyre. Kjo teori ka dalë në shekullin e 19-të. Arkeologjia nuk ka vërtetuar ndonjë pushtim të mundshëm të dorëve. Nga ana tjetër, pothuajse të gjithë autorët flasin për një Rikthim të Dorëve në Peloponez, pasi ata ishin bashkuar me Heraklidët (bijtë e Heraklesit).
Ndër autorët që përmendin rikthimin e Heraklidëve dhe Dorëve janë Straboni, Diodorus Siculus, Tukididi, Juliani, Eusebius, Aelius Aristides. Ja si është kronologjia e ngjarjeve sipas këtyre autorëve!

*Në vitin 1792 pr.e.s, Thesalos, i biri i Grekut, mbretëron në Thesali.

*Në vitin 1777 pr.e.s, Ogygu themeloi qytetin Eleusis në Atikë, e cila në atë kohë quhej Akte, dhe shumë komunitete të tjera.

*Në vitin 1550 pr.e.s, Kekropsi egjiptian bëhet mbret i Atikës dhe i vendos emrin vendit Kekropia. Ai fliste dy gjuhë atë egjiptiane dhe greke. Në kohën e tij lind pema e parë e ullirit, e krijuar nga perëndesha Athena. Pikërisht aty themelohet qyteti i Athinës.

*Në vitin 1525 pr.e.s, në kohën kur ishte mbret Deukalioni në Thesali ndodh përmbytja e madhe. Po në atë kohë ndodh dhe zjarrëvënia e Afrikës nga Phaitoni.

*Viti 1535 pr.e.s, Deukalioni filloi të mbretëronte midis atyre që jetonin rreth Parnasit (malit ku ai shpëtoi nga përmbytja) në Delfi.

*Në vitin 1519 pr.e.s, Deukalioni dhe gruaja e tij Pirrha linden një djalë me emrin Helen, pasardhësit e tij u quajtën helenë. Popujt që më parë quheshin grekë, prej babait të Thesalit, u quajtën tashmë helenë. Po në këtë kohë, Akte u quajt Atika.

*Në 1483 pr.e.s, Arkasi, i biri i Zeusit dhe Kalistos, pasi nënshtroi përsëri Pellazgët e quajti rajonin e tyre Arkadia. Po në këtë kohë mbreti Euristeus dëbon Heraklidët dhe fiset dorike nga Peloponezi. Ata u vendosën në Thesali dhe në Atikë.

*Në vitin 1148 pr.e.s, ndodhi rikthimi i Heaklidëve dhe fiseve dorike në Peloponez. Dhe kjo thuhet të ketë ndodhur 80 vjet pas luftës së Trojës.

Për etninë e fiseve dorike autorët antikë janë shprehur si më poshtë:

Sipas mitit fiset Dorët e kishin prejardhjen nga i biri i Helenit, i cili quhej Doros. 

Herodoti, “Historitë”, pika 1.6:

“Kroesus (mbreti i Lidisë) nënshtroi disa nga helenët dhe i detyroi të paguanin haraç, ndërsa të tjerët i fitoi dhe i bëri miq të tij. Ata që ai nënshtroi ishin Jonët, Eolët dhe Dorët që banonin në Azi;”

Përsëri Herodoti te pika 1.56:

“Më të rëndësishmit ndër helenët (grekët) janë athiniotët dhe lakedaimonët (spartanët). Të parët vijnë nga fisi jonik, të dytët nga fisi dorik. Jonët janë me origjinë pellazge, ndërsa dorët me origjinë helene.”

Pseudo-Skymni apo Pausaniasi i Damaskut në veprën “Qarku i Tokës”, pika 931:

“Gadishulli ka pesëmbëdhjetë fise gjithsej, nga të cilët tre janë grekë - eolianë, pastaj jonianë dhe dorianë - pjesa tjetër prej tyre barbare, përveç racave të përziera.”

*Plini Plak, në veprën “Historia e Natyrës”, pika 6.7:

“Në të gjithë këtë rajon, thuhet, janë vetëm tre raca që me të drejtë mund të quhen grekë, Dorët, Jonët dhe Eolët, të gjithë të tjerët me origjinë barbare.”

*Straboni, vepra “Gjeografia”, pika 1.3.21:

“Shpërngulja e Henetëve, të cilët kaluan nga Paflagonia në vendin kufizues me Gjirin Adriatik. Emigrime të ngjashme u ndërmorën edhe nga kombet e Greqisë, Jonët, Dorët, Akejtë dhe Eolët;”

Straboni përsëri te pika 14.2.27:

“Nga rrëfimet e shumta të karianëve, ajo për të cilën është rënë dakord përgjithësisht është kjo, se Karianët i nënshtroheshin sundimit të Minosit, të quajtur Lelegë në atë kohë dhe jetonin në ishuj; më pas, pasi u shpërngulën në kontinent, ata pushtuan pjesën më të madhe të bregdetit dhe të brendësisë, duke ia hequr zotëruesve të mëparshëm, të cilët në pjesën më të madhe ishin lelegë dhe pellazgë. Këta nga ana e tyre u privuan nga një pjesë e vendit të tyre nga grekët, dua të them Jonët dhe Dorët.”

*Pausanias, “Përshkrimi i Greqisë”, pika 5.25.6:

“Fenikasit dhe Libianët erdhën në ishull në një ekspeditë të përbashkët dhe janë kolonë nga Kartagjena. Të tilla janë racat e huaja në Siçili. Grekët e vendosur atje përfshijnë Dorët dhe Jonët, me një përqindje të vogël të Fokiasve dhe Atikëve.”

*I njëjti autor dhe vepër, pika 10.8.2:

“Ata thonë se vetë Amfiktioni thirri në kuvendin e përbashkët fiset e mëposhtme të popullit grek: - Jonët, Dolopët, Thesalët, Enianët, Magnezianët, Malianët, Ftiotianët, Dorët, Fokianët, Lokrianët që kufizohen me Fokidën, që jetojnë në fund të malit Knemis.”

*Atheneusi, në veprën “Deiopnosofistët”, pika 14.19.1:

“Por Heraklidi i Pontit, në librin e tretë të traktatit të tij mbi muzikën, thotë: "Tani kjo harmoni nuk duhet të quhet frigjiane, ashtu siç nuk ka të drejtë të quhet lidiane. Sepse ka tre harmoni; siç ka edhe tre raca të ndryshme greko-dorianësh, eolianësh dhe jonianësh: dhe për këtë arsye nuk ka pak ndryshim midis sjelljeve të tyre.”

*Dion Krisostomi, në veprën “Fjalimet”, pika 12.66

“Por arti i poetëve është jashtëzakonisht i guximshëm dhe për këtë nuk duhet kritikuar; kjo ishte veçanërisht e vërtetë për Homerin, i cili praktikonte sinqeritetin dhe lirinë më të madhe të gjuhës; dhe ai nuk zgjodhi vetëm një varietet diksioni, por përziu së bashku çdo dialekt helen, që para kohës së tij ishin të ndara - atë të Dorëve dhe Jonëve, si dhe atë të Athinës - duke i përzier së bashku shumë më tepër se ngjyrat e tyre - dhe jo vetëm gjuhët e kohës së tij, por edhe ato të brezave të mëparshëm;”